Straatfotografie: Wat mag wel en wat niet?

Vertelde ik in de vorige aflevering het een en ander over wat straatfotografie nu eigenlijk is, dit keer zal ik proberen in het kort aan te geven wat wél en niet toegestaan is bij het fotograferen op straat.

Eén ding is duidelijk…, er mag een heleboel! In principe is het fotograferen in de openbare ruimte toegestaan, zo ook het fotograferen van mensen die zich in de openbare ruimte bevinden. Maar er zijn wel een aantal regels waar je aan moet voldoen. Je moet je altijd realiseren dat je met mensen te maken hebt, en dat het respect naar je onderwerpen toe héél belangrijk is.

Straatfotografie in de openbare ruimte

Wat is “de openbare ruimte”? Alle plaatsen en plekken waar mensen vrij toegang hebben kun je als openbare ruimte aanmerken. Natuurlijk is daar wél een onderscheid in te maken. Zo vervult bijvoorbeeld een NS station een openbare functie terwijl het puur wettelijk gezien een semi-openbare ruimte is, er is een eigenaar of beheerder die wel degelijk bepaalde restricties kan stellen aan wat je er doet. Fotograferen in een NS station kan dus aan allerlei voorschriften gebonden zijn. Op een NS station kan het dan dus gebeuren dat je door spoorwegpolitie of bewaking weggestuurd wordt, en daar zul je dan aan moeten voldoen.

Straatfotografie in de praktijk

Straatfoto’s openbaar maken

Een heel belangrijk gegeven bij het beantwoorden van deze vraag is het wel of niet schaden van het redelijk belang van een gefotografeerde. Wat echter nog veel belangrijker is, is het verschil tussen iemand fotograferen en de foto publiceren. Soms hoor je op straat wel eens iemand opmerkingen maken over het feit dat je niet zou mogen fotograferen, en dat is dus pertinent niet waar. Iemand op straat fotograferen mag namelijk altijd, pas op het moment dat je een gemaakte foto gaat publiceren kan er mogelijk een probleem ontstaan. Er is dus een heel duidelijk verschil tussen fotograferen en publiceren.

Je moet je altijd realiseren dat je met mensen te maken hebt, en dat het respect naar je onderwerpen toe héél belangrijk is.

Redelijk belang

‘Redelijk belang’ is een term die regelmatig langskomt als het over straatfotografie gaat, maar wat betekent de term ‘redelijk belang’ eigenlijk? Juridisch betekent redelijk belang het belang van een persoon dat met redelijke argumenten aantoonbaar wél of niet geschaad wordt. Een voorbeeld: je loopt in Amsterdam en komt in de Jordaan een bekende Nederlander tegen, bijvoorbeeld Jette van der Meij. Nu wéét ik toevallig uit ervaring dat deze dame erg op haar uiterlijk is, dus kán het heel makkelijk gebeuren dat ze niet blij is met het feit dat je, op een misschien (in háár beleving) wat ongunstig moment, een foto van haar maakt. Als deze persoon in alle redelijkheid kan aantonen dat publicatie voor haar schadelijk is dan kán het zijn dat een rechter daar in mee gaat. Échter zal dan ook altijd een afweging gemaakt worden op basis van ‘vrije nieuwsgaring’ en ‘vrijheid van meningsuiting’.

Tegelijkertijd heeft deze BN’er een zogenaamd verzilverbaar portret, dát is dan weer iets wat eigenlijk pas ter sprake komt op het moment dat je zo’n foto commercieel zou uitbaten of op het moment dat je de persoon in kwestie door je publicatie economische schade zou toebrengen. Uitgangspunt moet in geval van straatfotografie altijd het respect naar de gefotografeerde zijn. Als je jezelf daaraan houdt, is de kans klein dat je in de problemen komt. Over het algemeen worden zaken op basis van redelijk belang maar zelden toegekend.

Straatfoto's maken in het openbaar

Bezwaar tegen publicatie

Een tweede voorbeeld. Je loopt ergens in een andere stad op straat en maakt een foto waar een willekeurig persoon op staat. Vervolgens maakt deze persoon een probleem van het feit dat je een foto gemaakt hebt op basis van het gegeven dat hij of zij zich bij zijn of haar werkgever ziek heeft gemeld en dus niet op straat zou moeten zijn. Op het moment dat deze persoon een bezwaar zou maken tegen publicatie heeft dit waarschijnlijk weinig kans van slagen, de rechter zal een argument van redelijk belang hoogstwaarschijnlijk niet honoreren. Deze persoon neemt namelijk zélf het risico dat er problemen ontstaan door zich ziek te melden en vervolgens vrolijk de straat op te gaan.

Portretrecht

Nog een voorbeeld. Je hebt een straatfoto gemaakt waarop iemand duidelijk te herkennen is. Deze mag je normaal gesproken rustig publiceren in een boek, op je website of in een blog of iets dergelijks. Ga je deze foto verkopen aan een reclamebureau en gaat men deze verbinden met het aanprijzen van een bepaald artikel? Dan kom je in de problemen. Op dat moment komt namelijk het portretrecht om de hoek kijken, de gefotografeerde heeft dan namelijk wel degelijk een aantal rechten. Hij of zij kan dan inderdaad vergoeding eisen óf kan aangeven niet in een commercial gebruikt te willen worden.

Straatfotografie in steden

Conclusie

Alles bij elkaar is er over dit onderwerp al héél veel geschreven, vele pagina’s vol. Ik heb geprobeerd in een kort bestek wat dingen aan te geven, maar het is héél lastig om een en ander in een kort artikeltje volledig te behandelen. Heb je vragen of opmerkingen over straatfotografie, stel ze hier rustig, ik zal dan proberen je van een antwoord te voorzien.

Meer fotografie tips

De leukste fotografie tips? Die vind je op onze fotografie tips pagina. Op deze pagina is allemaal informatie te vinden over blogs met tips die je niet mag missen. Van technische tips tot assecoires. Deze fotografiepagina is voor iedere fotografie liefhebber die het beste uit zichzelf en zijn of haar camera wilt halen.

Reacties (44)

Wat als een art collector je vraagt jouw straat-fotografie foto (die je tot op heden alleen op je eigen insta hebt staan) aan hem/haar te verkopen? Er is een dame redelijk herkenbaar in beeld te zien, maar de foto is op straat gemaakt in de binnenstad. Ze doet geen rare dingen, ziet er niet gek uit etc.
Er is verschil tussen het maken van een foto (mag altijd) en publiceren heb ik gelezen (mag op eigen social media), én voor commercieel doeleinde te gebruiken. Dit laatste mag dan niet zomaar.
Maar in dit geval wordt de foto niet gebruikt om iets anders te verkopen, maar is de foto eigenlijk een “kunstwerk”.
Deze dame weet niet dat de foto is gemaakt. Raad je af om de foto te verkopen?

In deze situatie verkoop jij het aan de art collector en is er toch sprake van een commerciële activiteit. Dat de art collector het niet verder verkoopt maakt dan eigenlijk niet meer uit, daarnaast heb je die zekerheid misschien ook niet helemaal.

Op de website van Autoriteit Persoonsgegevens staat tegenwoordig iets meer toelichting over het gebruik van foto’s en video’s waarop mensen herkenbaar in beeld zijn. Uiteindelijk zullen er altijd grijze gebieden blijven rondom dit onderwerp die door de jaren heen dan weer weggenomen kunnen worden door aangescherpte regelgeving.

Welkom in 2024:
De technische en maatschappelijke ontwikkelingen staan niet stil. Het “recht” om mensen in de openbare ruimte te fotograferen zolang er niet gepubliceerd wordt, lijkt me inmiddels wel achterhaald.
Foto’s die met een smartphone wordt genomen en automatisch wordt ge-upload naar een cloud-server worden effectief gepubliceerd, want:
In de voorwaarden van zo’n cloudservice geeft de maker van de foto toestemming om zijn materiaal te gebruiken door de beheerder van deze dienst. Een gratis clouddienst is natuurlijk niet gratis. Waar de foto’s uiteindelijk terecht komen en welke wetgeving daar ter plekke geldt weet niemand helemaal zeker. (China, USA?)

Komt hierbij nog de mogelijkheden van A.I. diensten waarbij de meest fantasievolle manipulaties kunnen worden uitgevoerd die hooguit irritant (gemanipuleerde reclamebeelden) tot extreem schadelijk kunnen zijn voor de persoon op de foto. Vraag maar eens aan een rijtje bekende Nederlanders waarbij hun portretrecht is geschonden in fake-video’s. Natuurlijk was dit allemaal illegaal, maar zie je recht maar eens te halen. Dit is nog maar het begin.

De argeloze maker van de smartphonefoto heeft hier helemaal geen actieve controle over. Met eigen foto-apparatuur lukt dat beter, maar voor hoe lang nog?
Naar mijn mening is de wetgeving uit 2018 alweer aan uitbreiding of vernieuwing toe.
En dit is geen gezeur: de 20e eeuw ligt al een tijdje achter ons. Met de groeiende technische mogelijkheden wordt er allemaal niet leuker en veiliger op.

Beste Mark,

Tegenover ons huis komt een groot nieuwbouwproject. Nu staan er spandoeken om het te bebouwen terrein en op de internet met het project erop met de achterkant van ons huis vol in beeld zonder onze medeweten en zonder onze toestemming. Mogen zij dit zomaar doen?

Groeten Wilma

Daar kun je helaas niet veel aan doen vrees ik gezien de foto gewoon in de openbare ruimte gemaakt is. Het is een beetje vergelijkbaar met Google Street View waarin ook alle huizen van de buitenkant te zien zijn.

Dank voor je reactie!

Ik vermoed dat in Belgie de regels iets anders zijn dan in Nederland ? Ik dacht altijd dat je in het openbaar alles en iedereen mocht fotograferen en online zetten zonder toestemming tenzij het tegen de goede zeden inging. Kinderen is natuurlijk n speciaal geval (toestemming van de ouders nodig). En bv een station of café is ook niet openbaar maar privéterrein.

Volgens mij zijn de regels in België ook gewijzigd met de komst van de AVG aangezien dat op Europees niveau besloten is.

Ls, ik denk dat ik wat langer meeloop in de fotografie.Tenslotte begon ik reeds in 1966 als assistent van Maria Austria. Landen kunnen geheel geen eigen wetten in het leven roepen, daar waar het gaat op het fotograferen in openbare situaties. Waarom niet? Omdat in Geneve reeds jaren geleden over dit onderwerp afspraken zijn gemaakt. Elke mens kan op zijn vingers natellen dat er geen fotoboek, National Geographic, od krant of tijdschrift meer over de toonbank kan gaan. Erger, als al die zeikers rechtszaken zouden aanspannen, komen we rechtbanken te kort. Hetgeen mij is opgevallen, dat er in toenemende mate problemen zijn ontstaan m.n. van de kant van onze geïmporteerde werknemer families. Grappig detail, ik heb zelfs jeugdfoto’s die ik te danken heb, aan fotografen, die mij op het ijs hebben gefotografeerd. Om nadien deze aan mijn moeder te verkopen. We laven in een zeik cultuur. Ik verdiende als reclame fotograaf veel meer, omdat een reclame fotograaf zijn copyright mee verkoopt.

Ik maak deel uit van het bestuur van een Oranjevereniging en maak op Koningsdag in ons dorp altijd sfeerplaatjes die ik later op onze site maar ook op onze SocMed publiceer. Sinds de regels zijn aangescherpt vraag ik vooraf altijd (als ik iemand duidelijk in beeld neem) of diegene bezwaar heeft en of ik het mag publiceren. Maar soms gaat daarmee het momentum voorbij. Neem even 2 schattige kindjes die onder de poedersuiker zitten vanwege het poffers eten. Toen ik de vader vroeg of ik hen mocht fotograferen, antwoordde hij ‘dank voor het vragen, liever niet’… ik baal er nog steeds van. Ze waren immers onherkenbaar door de poedersuiker…

Ik ga ervan uit dat ik dit jaar gewoon (fatsoenlijk, met in achtneming van die ander) vrij mag fotograferen en publiceren.

Denkt u er ook zo over?

Dank alvast voor het antwoord!

Hi Ruppert.

Ik ben Eventfotograaf. Bv op een paardenmarkt en veel tijdens sportevents. Je mag gewoon fotograferen en publiceren. Zorg dat je een fotograaf hesje draagt.
A) mensen zijn in de publieke ruimte.
B) ze zijn op n publiek even waar ze kunnen verwachten dat r fotoos gemaakt worden.
C ) Zolang je mensen respectvol in beeld brengt en t geen commercieel doel dient mag dit gewoon.

Nou ja: lees t goede artikel hierboven.
Rob

In de straat waar ik woon is een brug gebouwd.
Vanuit mijn huis had ik goed zicht op de bouw van deze brug.
Uit interesse voor de bouw heb ik van begin tot eind van de bouw foto’s daarvan gemaakt, deels in close-up.
De foto’s zijn deels vanuit huis en deels op straat gemaakt.
Mochten er bouwvakkers herkenbaar op een foto staan dan heb ik die voldoende vervaagd.

– Had ik de bouwer van de brug toestemming moeten vragen om foto’s daarvan te mogen maken?
– Mag ik de foto’s in een webalbum op het internet zetten zodat belangstellenden de bouw van de brug kunnen terugkijken?

Nu heeft een buurjongen belangstelling getoond voor mijn foto’s en wil er graag een paar hebben om te zien hoe de brug is gebouwd. Misschien om een scriptie te maken.
Ik gun hem die foto’s (mijn toestemming heeft hij) maar moet ik erbij vermelden dat hij deze alleen voor eigen gebruik mag hebben (gezien de inhoud)? Of mag hij gewoon doen wat hij er mee wil ?

Denk inderdaad dat het wat grijze gebied is zo. Maakt niet uit. Heb het niet nodig. Vroeg het me gewoon af. Bedankt om mee te denken. Leuk artikel!

Het knopje ‘beantwoorden’ doet bij mij niets (op 2 toestellen geprobeerd) dus dan maar een nieuw bericht begonnen.
Ik ben niet zozeer met fotografie bezig, dus denk dat ik hier ook niet juist ben, maar deze post komt het dichtst bij wat ik eigenlijk zoek. Het gaat me meer om het bijhouden van locatiegegevens. Stel een deur aan deur verkoper belt aan maar de bewoner is niet thuis. Hij mag niet noteren dat ze niet thuis waren om later opnieuw te kunnen proberen, want hij mag geen adres noteren. Kan hij dan buiten, op t voetpad, een foto maken van de grond of een steen of een klinker bvb met geolocatie en achteraf in zijn fotorol gaan zoeken naar alle foto’s van een grond, steen, klinker om zo te zien waar hij nog opnieuw dient aan te bellen? Ik ben nochtans geen deur aan deur verkoper, ik verkoop wagens en in een showroom (nu niet door de lockdown), maar beu.. als je te lang opgesloten bent thuis, begin je te denken en te lezen en .. 🙂 ben gewoon benieuwd nu ..

Het knopje ‘beantwoorden’ werkt inderdaad momenteel niet (kleine bug in de website).
Om eerlijk te zijn durf ik geen antwoord te geven op je vraag. Als je geen adres mag noteren, dan zal het maken van een foto in de straat (van een herkenbaar punt) een goede manier zijn om dat te omzeilen, maar het lijkt mij dat het dan in het grijze gebied komt omdat je er uiteindelijk toch dezelfde bedoeling mee hebt.

ik vraag me af of het een probleem is je locatiebepaling te gebruiken? Dus ik trek een foto en de foto slaat een adres op (en dat is gewoon het dichtstbijzijnde huis bvb). Heb ik dan geen persoonlijke gegevens (iemands adres) opgeslagen? Mag ik dus bij jou buiten, op straat, een foto trekken, want dan staat er bij die foto xxstraat nr wat jou privé adres is…

Wil je dat doen met behulp van GPS (en dus de coördinaten)? Dat mag gewoon opgeslagen worden. Verder is er ook geen verbod op het vermelden van de locatie waar een foto gemaakt is aangezien het de openbare ruimte betreft.

Hi Ruppert.

Ik ben Eventfotograaf. Bv op een paardenmarkt en veel tijdens sportevents. Je mag gewoon fotograferen en publiceren. Zorg dat je een fotograaf hesje draagt.
A) mensen zijn in de publieke ruimte.
B) ze zijn op n publiek even waar ze kunnen verwachten dat r fotoos gemaakt worden.
C ) Zolang je mensen respectvol in beeld brengt en t geen commercieel doel dient mag dit gewoon.

Nou ja: lees t goede artikel hierboven.
Rob

Vanuit mijn professionele achtergrond volg ik de adviezen van Marc De Rooij. Doe wat je kan maar bij de minste weerstand, ben voorzichtig.
De nieuwe wetgeving GDPR is nog nieuw en juridische interpretatie kan gekke sprongen maken. Maar bovenal blijf de wereld vastleggen. W.

Goedendag,

Ik heb een vraag over de wet die officieel vanaf 25 mei 2018 in gaat. De nieuwe Europese privacywet, AVG.
Is dit op basis daarvan toen geschreven?

Op moment lees ik op social media dit over amateurfotografie:
“Uw camera kan de kast in: EU verbiedt vanaf 25 mei alle openbare amateur fotografie
-Weinig mensen weten dat vanaf 25 mei de facto een einde komt aan alle amateur fotografie in het openbaar. Dan gaat namelijk de nieuwe Brusselse gegevensbescherming verordening (AVG) in. Dat betekent dat iemand die op straat een foto maakt, of op een feestje, of bij een voetbalwedstrijd of concert, of een vakantiefoto op bijvoorbeeld het strand, en niet de toestemming heeft van alle personen die op de foto terecht komen, extreem hoge boetes kan krijgen, tot wel € 20 miljoen per overtreding. Volgens onafhankelijke waarnemers is de ware reden dat de EU op ronduit fascistische wijze probeert te voorkomen dat er steeds weer foto’s en filmpjes van de keiharde gevolgen van de massa immigratie en islamisering van onze landen –zoals terreuraanslagen, misdaden en ander agressief wangedrag- op het internet worden geplaatst.”
– Foto’s en filmpjes op straat, van huwelijksfeestjes, van een sportwedstrijd, van een concert, het diplomazwemmen van uw kind, een verjaardagspartijtje, een dagje op het strand, aan de boulevard – over precies twee weken u kunt het allemaal vergeten. Als er ook maar één persoon op uw foto komt die dat niet wil, dan loopt u het risico op een krankzinnig hoge boete.

Ik kan het mij namelijk haast niet voorstellen. Ook kan ik hier geen duidelijkheid over vinden.

Met vriendelijke groet,
Elles

Dag Elles, er zijn uitzonderingen van toepassing waardoor het niet zo zwart wit is als in dat artikel wordt omschreven. Maar vanaf 25 mei wordt een foto van een persoon een persoonsgegeven waardoor je de AVG altijd in gedachten moet houden tijdens het fotograferen. We hebben er recent een artikel over gepubliceerd, die kan je hier teruglezen:

https://www.derooijfotografie.nl/avg-en-straatfotografie/

In Belgie is het inderdaad ondertussen al zo erg dat als één ouder van een kind niet wil dat er een klasfoto of foto’s van een schooluitstap gemaakt worden, er niemand foto’s mag maken …

Mijn buurvrouw is aan het verhuizen en heeft een grote spiegel in de tuin staan. Twee colporteuzes gingen er hun hoofddoekjes herschikken. Leuke foto dacht ik. Daar waren ze boos om. Ik moest ze wissen. Dat wilde ik wel doen. Maar dat wilden ze me zien doen want ze vertrouwden me niet. Dat ging me te ver. Ik zal ze wissen zei ik en deed de deur dicht. Even later liepen ze nog eens voorbij en maakten een foto van mij. Om aan hun broer te laten zien dacht ik en dat mijn huis al roken.

Mensen kunnen soms erg fel reageren hierop (los van of het toestaan is of niet), wat natuurlijk jammer is. Ik adviseer in zo’n geval te doen wat ze graag willen, daarmee voorkom je problemen.

Hallo heer De Rooij,

Ik heb foto´s van marktkooplieden inclusief hun koopwaar en ik vraag me af of ik deze foto´s mag plaatsen op mijn website.
En een andere vraag is het fotograferen van de artikelen in de marktkramen. Bij en op de artikelen kun je geen merknamen zien.
Zo heb ik ook foto’s van damessjaaltjes hangende in een marktkraam die met het tegenlicht en in kleur heel mooi zijn en omgezet in zwart-wit was best verassend. Op deze foto’s zie je geen merknamen van de sjaaltjes.
Verder staan er beschilderde planken op de foto met een geschreven versje erop geschilderd. Is dat dan auteursrechtelijk beschermd?
Kortom waar liggen de grenzen?

Bedankt en met vriendelijke groeten,
Peter

Hi Peter,

Producten die verkocht worden (met of zonder merk) kan je gerust plaatsen, dat is geen probleem. Zodra mensen herkenbaar in beeld komen ligt het anders, maar zal het doeleinden van de foto mede bepalend zijn. Als het op een persoonlijke website/blog terechtkomt is het geen enkel probleem, maar wil je de foto gaan verkopen dan kan het wel voor problemen zorgen.

Goedendag,
Ik wil graag een serie maken over vroeger en nu, en dan voornamelijk straatbeeld.
Mag ik zomaar een straatfoto uit het jaar 1930 zoiets van bijvoorbeeld beeldbank.amsterdam.nl gebruiken naast een eigen gemaakte foto van nu, en dit dan publiceren d.m.v. een boek of iets dergelijks?

Hi Johan,

Het stadsarchief Amsterdam zegt het volgende erover:
“Vanaf 1 januari 2017 wordt er geen gebruiksvergoeding meer gerekend voor het opnemen van beelden waarvan het Stadsarchief rechthebbende is. Wel dient men ‘Stadsarchief Amsterdam’ als bron van herkomst te vermelden.
Bij materiaal waarvan de rechten niet bij het Stadsarchief Amsterdam berusten gelden afwijkende voorwaarden en tarieven. Als u op het rode diskette-icoontje onder de afbeelding klikt, ziet u wie de rechthebbende is en wat de leveringsvoorwaarden zijn.”

Mocht je het niet zeker weten bij een bepaalde foto, kan je altijd even informeren bij het stadsarchief.

Dag Mark, als ik een foto maak van iemand vanaf afstand en deze persoon heeft dit niet in de gaten mag ik deze dan op Facebook plaatsen, in de rubriek foto en ontspanning.

Hoi. Ik zoek mij suf naar een antwoord.. misschien giet iemand? 😊😊👍👍

Mag een aannemer zomaar foto’s van mijn (door hem verbouwde) badkamer op zijn site plaatsen?

Of..

Mag een stoffeerder zomaar foto’s van mijn (door hem gestoffeerde ) trappen op marktplaatsadvertentie zetten ?

Nee dat mag niet zonder toestemming, want jij hebt die foto gemaakt 😉

Hoi Mark. Bedankt voor je antwoord maar het ging mij er om dat de aannemer of stoffeerder zelf foto’s hebben gemaakt zonder dat te vragen of te overleggen.

Het is mijn interieur waar “heimelijk” foto’s van zijn gemaakt en die zonder toestemming/overleg gepubliceerd worden voor commerciële doeleinden.

Er zijn geen personen op zichtbaar.

Ik herken het als mijn interieur maar dat zal en onbekende niet zien uiteraard.
Ik hoop dat ik de casus nu wat scherper heb neergezet. Ben benieuwd naar je antwoord.

Groet Ger

Ahhh, in dat geval durf ik het niet met zekerheid te zeggen. Normaal mag je alles fotograferen in openbare ruimten, maar de stoffeerder was op dat moment niet in een openbare ruimte. Dus in dat opzicht denk ik dat je daar wel bezwaar tegen kan indienen.

Hoi Mark.

Thanks voor je antwoord. Blijft een lastige casus dus. Ik kan ook nergens een juridisch ondersteund antwoord vinden. Helaas….

Gr Ger

geld dit ook voor België of zijn het regels specifiek voor Nederland?

Goede vraag Marc.
In België moet je wel toestemming moet vragen als je mensen fotografeert.

De basis van de regelgeving rond het portretrecht is te vinden in de Wet van 30 juni 1994 betreffende het auteursrecht en naburige rechten.

Kan een moslima mij verplichten,een foto,waar ze toevallig op voor komt,te wissen op mijn smart phone omdat ik haar niet betaald heb voor het maken van die foto?Ze wou er zelfs een proces voor aanspannen en dreigde me door haar broers te laten afranselen.

Het zal er vanaf hangen of ze herkenbaar in beeld is of niet. Persoonlijk zou ik er geen probleem van maken en gewoon de foto wissen.

Duidelijke tekst Mark!! Fotograferen en publiceren daar zit het verschil. Laatst op tv bij de Rijdende Rechter nog iets gezien.
Een dame begon een eigen bedrijf en jatte een foto van het Internet en gebruikte die voor haar eigen bedrijf. De fotograaf van de foto heeft het gemerkt en sleepte haar voor de rechter nadat ze geen 200 euro wilde betalen. Van de rechter moest ze 500 betalen ook omdat ze de foto had verminkt door ‘ verboden te kopiëren’ weg te snijden.

Let op : in veel landen willen mensen absoluut niet gefotografeerd worden. Dat geldt ook voor allochtonen in onze direkte omgeving. Als je het vraagt stemmen ze vaak wél toe.

Dag Ruud,

Wat is in het licht van je bovenstaande ‘wat wel en niet mag’ artikel jouw opvatting over het ‘fotoverbod’ op de Wallen? Aanleiding is http://www.rtlnieuws.nl/nederland/prostituees-op-de-wallen-klaar-met-fotograferende-voorbijgangers
De toeristen maken de foto’s voor eigen gebruik en niet voor publicatie en commercieel gebruik. De straten zijn openbaar terrein en de prostituees zitten juist voor de ramen om vanaf de straat gezien te kunnen worden. Zou een ‘fotoverbod’ rechtsgeldig? Het bericht maakt melding van stickers op de ramen, maar dat is nogal wat anders dan een officieel ‘verkeersbord’ van de gemeente in de straat. Het genoemde argument dat de gevolgen van publicatie ‘desastreuze gevolgen’ zou kunnen hebben lijkt erg op jouw beschreven situatie van de ten onrechte ziekgemelde werknemer.

Dag Herman,

Alhoewel dit natuurlijk met straatfotogafie niet zo veel te maken heeft, is het in ieder geval in Nederland zéér zeker toegestaan mensen die iets “uithalen” of zich met verboden zaken bezig houden te fotograferen. Fotograferen mag in ieder geval altijd. Als je dit soort foto’s vervolgens aan de politie overhandigd dan zal deze dergelijke foto’s zéker gebruiken indien nodig. Dat is dan trouwens géén publiceren.

mag je personen fotograferen en naar de politie sturen ?bv iemand fotograferen(of personen) voor een bewijs te hebben

Gaya Parkins | Admin

Raar of niet, in 2003 vond de Hoge Raad dat opnamen gemaakt door een detective-bureau als bewijs konden dienen in een strafzaak, dat deze beelden als “onrechtmatig verkregen” werden benoemd (en dus onbruikbaar voor het openbaar ministerie) omdat een burger de wet schond bij het verzamelen. Dit moet eerst gemeld worden bij de politie of andere opsporingsambtenaren voor het maken van de video/foto.

Dit geldt ook voor een beveiligingscamera, deze opnames zijn ook illegaal tenzij je een bordje plaats bij bijvoorbeeld de entree van de ruimte waar opnames maakt worden, dat er vanaf hier beveiligingscamera’s aanwezig zijn. De persoon in kwestie kan dan kiezen om weg te gaan of deze voorwaarden de accepteren.

Laat een reactie achter