Nog enkele dagen en het jaar 2018 ligt achter ons. Alles in deze tijd wijst op het einde van het jaar. De vuurwerkpakketten liggen alweer achter de vitrines en de olliebollenkramen vullen de winkelstraten. De donkere dagen worden opgevuld met sfeerverlichting om het toch maar gezellig te houden. Door de kou zijn mensen het liefst binnen, dicht bij de warme kachel.
Traditiegetrouw wordt in deze periodes teruggekeken op het achterliggende jaar. Diverse kranten en tijdschriften wijden hier aandacht in hun artikelen aan. Soms worden complete uitgaves over het jaar 2018 geschreven. Ook ik zit gezellig en warm thuis. Vanmiddag voelde ik nog een zekere onrust of ik zou kunnen fotograferen of niet. De lucht brak een beetje open, het weer klaarde op. Halverwege de middag was de lucht zelfs strakblauw. Nu maakte ik mij daar niet al te veel zorgen over, aangezien ze vanavond de eerste serieuze sneeuwlaag verwachten. Dus er zal zeker bewolking komen. Nauwlettend hou ik deze middag de lucht in de gaten. Daarbij ondersteund door de app sat24; een app met satellietbeelden van de bewolking. Zo rond half 4 kom ik tot de conclusie dat over een uur, rond zonsondergang, de bewolking potdicht zou zijn. Ik blaas mijn fotografieplan voor vanmiddag af.
Denkend aan het jaar 2018 is het niet de eerste keer dat ik mijn fotografieplan moet annuleren. Ook deze zomer zijn diverse weken voorbij gegaan waarin ik diverse fotografieplannen moest afblazen. Hoewel het schitterend warm weer is geweest hou ik van de dynamiek van wolken in mijn foto’s. Strakblauwe luchten maken geen sfeer in de landschapsfotografie. Diverse ochtenden en avonden heb ik moedeloos naar de lucht gestaard, in de hoop dat de bewolking toe zou nemen. Lees hierover mijn blog.
Het jaar begon zo veelbelovend. Een dik pak sneeuw in februari/maart met Kruiend ijs in het Markermeer. Mooi weer, afgewisseld met felle regenbuien, sierde het voorjaar. Fotografisch een ideale combinatie! Zo denk ik aan mijn foto ‘harps’, een zonsondergang boven Werelderfgoed Kinderdijk. Of de zonsondergang boven de Moerputten. Mooie wolken, gecombineerd met de zonsondergang, levert mooie kleurige sfeerbeelden op. Beelden waarvan ik hou.
Tussen al deze weertypes trek ik met mijn camera en statief erop uit om de schoonheid van Nederland vast te leggen. Nederland is schitterend. Hoewel ik dit jaar, samen met een vriend, naar België ben geweest, blijf ik genieten van de Nederlandse natuur! In onze jachtige tijd leven we zo vaak aan deze schoonheid voorbij. We springen in onze auto, in de trein of op de fiets om naar ons werk te jakkeren zonder de schoonheid van Nederland te zien.
Diverse momenten heb ik genoten van een mooie zonsopkomst of –ondergang. Natuurlijk baal ik dan dat ik niet kan fotograferen, maar al snel neemt de verwondering dit gevoel over. Ik geloof dat dit één van de redenen is dat ik aan landschapsfotografie doe. Het zo mooi mogelijk in beeld brengen van het Nederlandse landschap.
Vooruitkijkend heb ik weer diverse plannen. Zo zal er hoogstwaarschijnlijk weer een buitenlandse fototrip komen. Maar ik kijk vooral uit naar het in beeld brengen van ons land. Deze donkere, koude dagen gebruik ik dan ook om inspiraties voor fotolocaties op te doen. Zo struin ik Google Afbeeldingen af, bekijk Streetview en Maps. Als ik mooie locaties tegenkom, noteer ik deze uitgebreid: naam van de locatie, parkeergelegenheden, reisafstand van onze woning, welk fotografiegenre (landschap, nacht) het beste erbij past. Hierdoor heb ik al veel zin in een mooi fotografisch 2019. Grote kans dat jij volgend jaar mij ‘in het veld’ tegenkomt om Nederland op de gevoelige plaat te zetten! Waarom? Omdat Nederland (fotografisch) mooi is!
Graag gedaan Frank! Ik wens je een fotogeniek 2019!
Mooi geschreven Jan. Dank voor al je leerzame blogs in 2018, vaak vergezeld van prachtige foto’s. Ik hoop in het nieuwe jaar weer veel van je te leren.