Het is momenteel een beetje onhandige periode voor de landschapsfotograaf. Althans, voor diegene die met name gericht is op sunrises of sunsets. Op moment van schrijven hebben we de langste dag al gehad. Gezien het feit dat de zon zich voor het eerst aandient zo rond kwart over vijf en ondergaat wanneer je, met name doordeweeks, langzamerhand aan je bed gaat denken, moet je er wel wat voor doen. Doordeweeks kun je het natuurlijk helemaal vergeten om de opkomende zon te fotograferen, tenzij je heel vroeg naar je werk moet. ‘s Avonds is het ook geen sinecure om de zon uit te gaan zwaaien…
Maar als je dan een keer de moeite neemt om vroeg uit bed te komen, je richting een leuke spot begeeft en de zon komt fraai op. dan heb je ook wat! Zo ben ik namelijk op 27 mei naar Roelshoek aan de Oosterschelde gereden wat voor mij in een half uurtje te doen is. Hier liggen in de zomerperiode een tiental kleine bootjes voor anker en wanneer het afgaand water is, komen deze bootjes plat op het ‘wad’ te liggen. Je kunt er zo heen lopen.
Nu is het geval dat ik sinds enkele maanden de trotse bezitter ben van een super-groothoeklens. Feitelijk gezien heb ik standaard alleen maar een groothoek op mijn Nikon D610 geschroefd zitten aangezien dit voornamelijk de compositie is die ik zoek. Ik wil veel in een beeld vangen. Overigens ben ik niet in het bezit van een tele-lens. Het verste wat ik kan is met mijn 105mm prime, maar dit is feitelijk meer een macrolens. In mijn inziens is het ook te lomp om iets van landschappen mee te fotograferen. Voor portretten zou het ook een geweldenaar zijn, want de kwaliteit is daar echt super voor. Maar ook dan geldt, doe dat maar eens met 100mm.
Irix 11mm Firefly
Nu ben ik uitermate tevreden over mijn Tokina 17-35mm op Fullframe, maar kwam gevoelsmatig soms toch iets te kort in beeldwijdte. Ik wilde meer. Nu viel mijn oog al langer op de Irix lenzen welke je in 15mm en 11mm varianten hebt. Voor mij viel de 15mm af omdat het verschil tussen deze en de 17mm die ik al heb te klein was. Ik zocht immers naar heel wijd zonder dat het fisheye-achtig zou gaan worden. Dus werd het de Irix 11mm Firefly. Overigens is die 11mm wel een range die niet altijd inzetbaar is. Het is namelijk behoorlijk wat natuurlijk en hoewel het een voordeel is dat je met deze lens heel dicht op je onderwerp kunt kruipen, moet je dat ook wel echt doen. De kans bestaat anders dat de compositie al snel saai word, al hangt dat af van diverse omstandigheden. Zit je ergens in de bergen, is het geen probleem. Maar in ons vlakke landje moet je ervoor waken om niet een lel van een lucht in je foto te hebben. Een lekker dreigende lucht is mooi, maar teveel is ook weer niet goed, vind ik. Maar goed, zomaar wat hersenspinsels, want ik heb deze Irix nog niet overal voor ingezet. Het zijn echter dingen om rekening mee te houden.
Verder betreft het een prime! M.a.w., in- of uitzoomen is er niet bij. Het is wat het is. Mijn ervaring so far is dan ook dat je er bijna niet aan ontkomt om aan je uiteindelijke foto wat te croppen. Nu is dat niet zo erg zolang je niet de halve foto zit weg te halen. Daarnaast valt er ook wel het een en ander recht te zetten in je foto aangezien het een bol-vormige lens is. Al moet ik er beslist bij vermelden dat deze Irix 11mm lens kwalitatief heel goed is en een prima lensprofiel heeft welke je kunt downloaden om vervolgens in Lightroom te zetten. Tot zover mijn verkooppraatje over deze lens…
In deze foto koos ik voor een laag standpunt zodat het hoofdonderwerp, het bootje, lekker imposant in de foto tot uiting zou komen. Ten tijde van het fotograferen ervan liet de zon zich gelukkig even enkele minuten zien om daarna weer even te verdwijnen achter een rand bewolking. Dit leverde ook helemaal geen onaardige beelden op. Echter, het zichtbaar kleine zonnetje in deze foto geeft het beeld toch net wat extra charme…
Het zijn in ieder geval de soort foto’s waar ik graag af en toe eens vroeg voor uit bed kom. Alleen al om het feit dat, wanneer je ergens rond zes uur op een zondagmorgen rondloopt met je camera, er in de verste verte geen kip te bekennen is… Geweldig toch?!
