Natuurfotografie is te mooi om niet te delen (Foto & Verhaal)

Vaak ga ik ‘s avond en in het weekend erop uit om te fotograferen. Even de drukte van de werkdag of werkweek achter me latend en me bezighouden met mijn hobby. Een heerlijke manier om te ontspannen en weer nieuwe energie op te doen. En wat is het dan geweldig om samen, met iemand met dezelfde passie, op pad te kunnen. Samen nieuwe dingen uitproberen, elkaar inspireren en nadien elkaars foto’s bekijken en van elkaar leren. Het is voor mij ook een manier om mezelf steeds weer uit te dagen om nog mooiere foto’s te maken.

Op de avond dat ik deze foto heb ik gemaakt, was ik weer in gezelschap van mijn fotomaatje. We wonen in hetzelfde dorp en stappen op de fiets om naar het park te gaan om foto’s te maken van het Icarus blauwtje.

Zoals ik al in een eerder verhaaltje heb genoemd, staan hier veel wildbloemen maar is er ook een stukje grond afgegraven wat veranderd is in een moerasachtig stukje. En juist in dit stukje van het park overnachten de mooie blauwe vlindertjes. Ze zoeken tegen een uur of halfacht een slaapplekje en zodra ze een plekje hebben gevonden heb je alle tijd om de vlinders te fotograferen. Tegen die tijd is ook het licht al wat minder fel als overdag wat de sfeer in de foto’s ten goede komt.

Maar tussen de begroeiing van wilde grassen en riet is het flink zoeken naar de kleine vlinders. De strategie is om gewoon ergens in dit gebied te gaan staan en rustig de ogen de tijd gunnen om te zien wat je hoopt te zullen zien. Hierbij proberen we zo weinig mogelijk aan de natuur te verstoren. Eerst lijkt het of er geen vlinder aanwezig is maar na een tijdje zien we op verschillende plakken om ons heen de vlinders zitten. Dan is het zoeken naar de mooiste plek om een foto maken van deze kleine blauwe schoonheden.

Zelf hou ik van veel ruimte rond mijn onderwerp met een mooie vage omgeving en kleurrijke achtergrond. Ik neem alvast een paar proeffoto’s om de juiste instellingen te bepalen.

Op de proeffoto’s is veel achtergrondruis en dat zorgt voor een ‘drukke’ foto die afleidt van het onderwerp. Dus op zoek naar een plekje wat wel voldoet en waar natuurlijk ook een vlinder zit. Gelukkig is er volop keus. Beide liggen we op de knieën in het moerasgebiedje voor het juiste shot.

Meestal neem ik het onderwerp wat vanuit een laag standpunt en zoek naar het juiste licht en voor- en achtergrond. Door wat afstand van het onderwerp te houden, fotografeer ik door de vegetatie op de voorgrond waardoor alles om het onderwerp heen mooi vaag word. Soms is het verplaatsen van een paar centimeter genoeg om precies het goede plaatje te krijgen. Wel is het belangrijk om de tijd te nemen om het onderwerp haarscherp te krijgen want hier zal het oog op gericht zijn.

We nemen meerdere foto’s met verschillende vlinders in verschillende omstandigheden.
Zodra we denken de juiste plaatjes te hebben, bekijken en beoordelen we elkaars foto’s. We verlaten met een tevreden gevoel het park.

Zodra ik thuis ben zet ik de foto’s op de pc om ze goed te bekijken. Al snel zie ik dat er een paar foto’s tussen zitten die ik echt mooi vind. Met deze ga ik aan de slag en de rest gaat weg. Hieronder de foto zoals hij uit de camera rolt.

De onbewerkte foto
Vlinders fotograferen

90mm | f/2.8 | 1/100 sec | ISO 100

Alhoewel ik met nabewerking helemaal geen moeite heb, probeer ik toch altijd de foto zo te nemen zoals ik hem uiteindelijk graag wil hebben. Deze foto voldoet aardig aan wat ik graag wou. Toch sprankelt de foto me nog wat te weinig en valt het onderwerp niet zo op vanwege de eentonige kleuren. De vaagheid rond het onderwerp is wel precies zoals ik wou. Daar ga ik dus niets aan veranderen.

In Lightroom ga ik proberen de foto wat opvallender te krijgen maar met wel behoud van de nadruk op het onderwerp. Ik verschuif de witbalans wat meer naar groen. Vervolgens speel ik wat met de schuifjes van de gesplitste tinten voor het hooglicht en schaduwen tot ik wat meer de kleuren krijg die ik wil. Ik vigneteer de foto wat donkerder aan de boven- en onderkant zodat het onderwerp nog prominenter wordt. Bij de camerakalibratie verplaats ik de schuifjes om nog wat fellere kleuren te krijgen. Na een kwartiertje spelen in Lightroom zie ik een foto ontstaan waarvan ik niet had verwacht dat hij er zo uit zou zien. En juist dat vind ik zo heerlijk aan nabewerking. Het resultaat is soms beter dan je had gehoopt. Natuurlijk hangt het helemaal van je persoonlijke voorkeur af, maar ik hou wel van wat contrast en kleur. Al met al zie je hieronder de foto als eindresultaat. Eentje die opvalt vanwege de kleuren en het in het oog springen van het onderwerp. Op deze manier probeer ik een eigen tintje te geven aan een veel gefotografeerd onderwerp.

Foto bewerkt in Lightroom
Bewerkte natuurfoto in Lightroom

Reacties (4)

Wat een mooie kleurschakering heb je er in gekregen met die nabewerking.
Prachtig plaatje !!!

Dankjewel Louis voor je positieve reactie!

Leuk en leerzaam! Ook wat de nabewerking betreft.

Bedankt Sjoukje voor je interesse en fijn dat je het leerzaam vond.
Groeten, Bea

Laat een reactie achter