Net buiten ons dorp zijn er elk jaar een aantal graanvelden. Wanneer deze in de zomer mooi bruin kleuren, begint het bij mij al te kriebelen. Elk jaar maak ik wel een paar foto’s in zo’n veld met mijn zoontje. Eind juli was het graan al mooi verkleurd en zag ik dat er bij één veld al een strook was afgemaaid, maar dat de boer niet verder was gegaan met maaien. Die dag zijn wij de hele dag op familie bezoek geweest buiten Zeeland en had het ook grotendeels van de middag geregend. Op het moment dat wij Zeeland weer in reden zag ik dat de lucht weer opklaarde en dat de ondergaande zon zichtbaar werd. Super mooi na een dag vol regen. Ik hoopte dat het veld er nog zo uitzag als die ochtend. Gelukkig was dit het geval.
Mijn zoontje is dol op tractors, hij heeft zelf ook een trap tractor. Hij wil graag een keertje op de foto met zo’n stoere tractor. Ik kreeg het idee om hem te fotograferen op zijn eigen tractor alsof hij het graan had gemaaid. Eenmaal thuis gekomen zijn we dan ook gelijk met zijn tractor naar het veld gereden. Omdat het die dag had geregend hebben we onze laarzen aangetrokken. Als ik in een graanveld fotografeer blijf ik altijd aan de rand van het veld en in de bandensporen. Je wilt natuurlijk geen schade aan het graan aanrichten. Deze keer ben ik een klein stukje verder gegaan maar op het afgemaaide gedeelte gebleven.
Ik had de tractor eerst tussen het stro en het nog niet afgemaaide graan neergezet maar omdat ik de foto vanuit een laag standpunt maak viel een groot deel van de tractor weg achter het stro. Daarom heb ik hem verplaatst en voor het stro neergezet. Om wat diepte in de foto te krijgen ben ik schuin voor het graan gaan staan zodat je een lijn schuin naar achter krijgt daarnaast heb ik rekening gehouden met de compositieregel “de regel van derde” door de tractor op het snijpunt te plaatsen. Mijn zoontje werd ook erg enthousiast en deed wat stro in zijn kar en schepbak. Hij was lekker aan het spelen maar vond het wel jammer dat het hem niet lukte om ook echt over het veld te rijden. Hiervoor was de klei te slikkerig.
Eenmaal thuis heb ik de foto’s op mijn computer bekeken. Ik vond het jammer dat de lucht achter het veld saaier was dan aan de andere kant waar de zon stond. Daarom ben ik nog een keertje naar buiten gegaan en heb ik een foto gemaakt van de lucht met de ondergaande zon. Deze lucht foto heb ik in Photoshop samen gevoegd met de graanfoto waardoor ik het totaalplaatje net even wat sprekender vind.
