En dan is de herfst voorbij… (Foto & Verhaal)

En dan is de herfst voorbij, de mooie kleuren in de natuur zijn verdwenen en alleen hier en daar staat nog een verloren paddenstoel. Het is nu echt de periode van grijze en donkere dagen.

Zo’n tussenperiode waarin je hoopt dat het een mooie winter gaat worden met vorst, veel sneeuw, mist en rijp. Daar droomt bijna iedere fotograaf van. Maar goed, zover is het nog niet. Het is vrijdag 1 december, net boven het vriespunt hier in het noorden met zo nu en dan flinke hagelbuien. Ik besluit om er toch even op uit te gaan.

Samen met mijn vriendin stappen we in de auto en rijden naar de Aqua Zoo in Leeuwarden. Dit is een gezellige dierentuin midden in de natuur waar ik graag kom. Omdat het koude en wisselvallige weer voor de meeste mensen niet te uitnodigend is, zal het er vandaag niet erg druk zijn. Dat is fijner als je in alle rust wilt fotograferen zonder dat er steeds mensen voor je lens staan.

Bij aankomst blijkt het een juiste veronderstelling. Er zijn weinig mensen dus we hebben lekker de ruimte. Eerst gaan we de binnenverblijven in om te kijken bij de krokodillen en reuzenotters. Helaas geen foto’s waar ik blij van word. De krokodillen liggen te slapen en de reuzenotters zitten geen moment stil. Net als we naar buiten willen komt er een enorme hagelbui aan. We besluiten daarom eerst maar koffie te halen en de bui af te wachten. Na de bui wagen we ons naar buiten het park in. Ik heb nog geen idee wat ik écht wil fotograferen en het is te koud om te wachten bij een diersoort op een magisch mooi moment. Het is dus afwachten of we iets moois tegenkomen om te fotograferen. Mocht dat niet het geval zijn, dan zijn we toch heerlijk buiten geweest. De middag kan niet mislukken.

Na een tijdje komen we via een klaphekje tussen de pinguïns terecht. Wat een mooi gezicht zo vlak voor ons. Ze zitten op de rotsblokken te dampen in de kou. Het licht van de late middag is zo betoverend mooi en de damp is zo goed zichtbaar. Kijk, dat zijn dan van die momenten die je niet kunt voorspellen en je alleen maar over kunt verwonderen.

Dit is het plaatje wat ik wil schieten. Een niet alledaags beeld. Wat een cadeautje, zoals mijn vriendin en ik dan vaak zeggen. Ik pak mijn camera uit de tas en schroef de 70-200mm lens erop. De witbalans op de camera zet ik iets meer naar rood in de hoop daarmee nog iets meer warmte te krijgen in het toch al mooie licht.

Zoals altijd neem ik meerdere foto’s vanuit verschillende posities en met verschillende instellingen om tot de mooiste foto te komen. Na 6 foto’s heb ik hem. Qua belichting, sfeer en compositie is dit de foto:

Foto Verhaal Bea
EXIF: ISO 100, 98mm, f/5.6, 1/80

Het blijkt dat je dus niet altijd doelgericht op pad hoeft te gaan, maar je ook kunt laten verassen door wat je op je pad tegenkomt en je dan verbazen over de schoonheid. Wat is het dan heerlijk om buiten te zijn en te genieten. Weer of geen weer.

Op weg naar huis zijn we onderweg nog even gestopt voor een foto van het laatste daglicht, een beetje mist en een opkomende maan bij de Kleine Wielen. Een prachtig recreatiegebied dat tegen de Aqua Zoo aan ligt. Omdat het gebied voor mij aardig bekend is, meteen naar de plak gereden wat over het water uit kijkt. Tussen de rietkraag door de onderstaande foto genomen. En ja, ik ben lui en heb niet het statief uit de auto gepakt maar zoals meestal de foto gewoon uit de hand genomen. In Lightroom heb ik later de horizon nog wel recht moeten zetten. Zo werd een koude en buiige dag voor mij een hele mooie dag:

Foto Verhaal Bea 2
EXIF: ISO 400, 98mm, f/5.6, 1/320

Reacties (4)

Een prachtig verhaal over een heerlijke dag samen, waar we weer veel moois onverwacht hebben mogen zien en beleven.

Ja, wat hebben we toch een heerlijke hobby en super dat we daar samen van kunnen genieten. Dankjewel.

wederom een leuk en lekker leesbaar stukje met een paar mooie plaatjes!!!
goed bezig!

Ontzettend bedankt Bob voor het mooie compliment. Erg blij mee,

Laat een reactie achter