Een (hobby)fotograaf zal altijd graag naar een dierentuin gaan om daar op het gemak op zoek te gaan naar het ultieme shot. Ook ik behoor tot die groep. Ik vind het geweldig om op het gemak te zoeken naar de juiste dieren voor mijn lens en in de juist compositie. Een foto is geslaagd wanneer niet is te zien dat deze in de dierentuin is gemaakt.
Een van mijn favoriete dierentuinen is de Burgers’ Zoo in Arnhem. Deze dierentuin heeft ontzettend veel te bieden. Zodra je de deuren doorloopt heb je meteen het idee dat je aan een miniwereldreisje begint. Zo ook deze dag. Ik begon deze zonder verwachtingen. Het was allereerst fantastisch weer wat sowieso al mee helpt met het maken van leuke plaatjes. Dan schiet je de eerste plaatjes en vind je het resultaat wat tegenvallen. Krijg het licht niet mooi, er staan hekken op mijn foto, de compositie lukt me niet en wederom heb je het idee dat het niet zo wil. Totdat je een beetje op gang komt en je de eerste plaatjes schiet waar je toch wel blij mee bent.
Van het ene veelzijdige dierenrijk loop ik naar het andere tot ik eenmaal aankwam bij het buitenverblijf van de Laponders kwam. Laponders zijn een makakensoort en behoren tot de groep van de apen uit de oude wereld. In een groep van deze Laponders is er duidelijk wie het baasje is. Ze zijn erg van hiërarchie en maken hier goed gebruik van. Zo krijgen de hoogste in de rangorde een hoop eten en goede huidverzorging van de overige apen.
Na enige tijd hier hebben rondgekeken viel mijn oog op èèn klein aapje wat zich nogal klierend gedroeg en de rest flink zat uit te dagen. Zo pikte hij wat eten en rende er meteen mee weg, zat zijn broertjes onder te spetteren met water en zo nog veel meer.
Het was ontzettend leuk om dit gedrag op te merken en op het moment dat dit aapje zich richting een oude rotte boom begaf om voor de zoveelste keer 1 van zijn soortgenoten te beroven van zijn net verkregen vruchten zag ik ineens een plaatje voor me en wachtte het moment af totdat deze zich daarheen wendde. En ja hoor, deze kleine nam de eerste stapjes en liep heel de trots naar grote hoogte om eens te laten zien hoe stoer hij wel niet was. Op het moment van zijn euforische tocht wist ik dit plaatjes vast te leggen waarop goed is te zien hoe vastbesloten hij is. Dit zijn toch de momenten waarvoor ik een dierentuin in ga.
Hoe vervelend dit aapje ook was voor zijn maatjes, hij maakte mijn dag goed want wist meteen dat dit de foto was die ik in gedachten had. Ik stak mijn duim nog op om hem te bedanken maar hij was veel te druk met klieren, de ‘snotaap’!
Sony SLT- A58 / f6.3 / 1/500sec ISO 640
Brandpuntafstand 600mm
Ha Rob, dank voor het compliment! Wat leuk om dat samen met uw dochter te doen. In de dierentuin eigenlijk altijd wel gegarandeerd van plaatjes! Ook vandaag ben ik weer in Blijdorp te vinden dus snel weer foto’s te zien op mijn account! Groet Lennard
Mooie foto’s. Vooral op de eerste is het aapje lekker stoer.
Mijn dochter van 20 en ik zijn ook grote fans van het fotograferen van dieren in dierentuinen en net als jij proberen we de foto’s er zo ‘natuurlijk’ mogelijk uit te laten zien. En het leuke is dat we na een dagje dierentuin altijd wel een paar mooie foto’s overhouden, maar dat onze foto’s dan toch heel erg verschillen. Favoriete dierentuinen: Blijdorp (ook vanwege de afstand), Wildlands in Emmen en Gaiazoo in Kerkrade.
In mei 2018 zijn we naar Gaiazoo geweest en daar waren 2 jonge stokstaartjes. De ene was echt nog een peutertje, de ander was net iets groter en stond als een stoere tiener met zijn rug tegen een rots geleund. Erg leuk!