Een bezoek aan een vogelkijkhut (Foto & Verhaal)

De aloude uitspraak “je moet alles een keer gedaan hebben” heb ik onlangs maar eens ter harte genomen. Dan bedoel ik met fotografie natuurlijk. Want om eens te gaan paragliden, parachute springen, bungeejumpen en andere stoere activiteiten staat niet echt op mijn bucketlist. Nee, sinds kort kan ik bij ‘ fotograferen van vogels’ een vinkje zetten.

Zoals ik in mijn vorige verhaal vertelde woon ik in de binnenstad. Gelukkig hebben wij achter onze tuin een paar grote bomen staan en daar is het rond deze tijd echt wel een drukte van jewelste. Ik kwam er al snel achter dat wij in het stadse toch verschillende vogels hebben. Geen vreemde, maar gewoon de gezellige huis-tuin-en-keuken vogels. Ik moet zeggen, ik vond het toch een sport worden om ze leuk op de foto te krijgen!

Na dat dagje oefenen in mijn achtertuin ben ik samen met een mede-fotograaf op een zondagochtend in alle vroegte afgereisd naar België om daar onze dag door te brengen in een heuse vogelkijkhut. Dat was toch wel een soort beproeving voor mij. Sinds een paar jaar heb ik namelijk gezworen dat ik niet meer zou gaan kamperen. Ik kan je vertellen dat een dagje doorbrengen in een vogelkijkhut hier wel een beetje op lijkt: koffie uit een thermoskan, kleffe broodjes, stoeltjes waarvan je een hernia krijgt, het is er koud en als klap op de vuurpijl: er is geen WC in de buurt. Oké, als natuurfotograaf ben je dat wel gewend.

Direct de eerste minuut bij aankomst zaten we startklaar en binnen een paar uur hadden we heel wat foto’s gemaakt. Want wat een gezelligheid zo rond dat poeltje. De appelvinken, roodborstjes, Vlaamse gaaien, pimpelmeesjes en winterkoninkjes vlogen af en aan. Natuurlijk kwam er ook nog een eekhoorntje op bezoek. Maar ja, dat eekhoorntje is wel leuk om op de foto te krijgen, die gaat er echt voor staan. Nee, de vogels daarentegen werken niet echt mee om mooi voor ons te poseren. Denk je ze eindelijk leuk op de foto te hebben, draaien ze zich om of smikkelen ze uit de grond en nemen dan zo’n houding aan dat je alleen nog maar een bolletje ziet, of ze vliegen in het ergste geval weg. En ze vliegen snel! Er zaten dus regelmatig foto’s tussen waar alleen een leuk stukje natuur op stond. Maar wij lieten ons niet ontmoedigen, sterker nog: we kregen steeds meer lol.

Badderde vogels en de alom gewilde ijsvogel hebben we niet gezien en ook hier bleef het bij het gewone soort vrije vogels. Toch hebben we een leuke dag gehad en we waren zeker een belevenis rijker. Niet alleen omdat we via de app een lijntje hadden met een echte vogelaar dus ook direct wisten welke vogel er voorbij kwam, maar ook omdat we het gewoon echt leuk vonden om deze leuke beestjes de hele dag te schieten.