Soldaatje fotograferen met een macrolens (Foto & Verhaal)

Juli en augustus zijn de perioden waarin er veel kleine kruipers en vliegers te vinden zijn in de natuur. Interessante onderwerpen voor macrofotografie maar ook lastige onderwerpen vanwege de bewegelijkheid van het onderwerp. Bovendien waait het hier in het noorden van Friesland altijd meer dan in de rest van Nederland waar je ook rekening mee moet houden. Al met al is het dus best een uitdaging om deze kleine kruipers en vliegers scherp op de foto te krijgen, als je ze eerst al gevonden hebt en dan ook nog op een plekje waar de achtergrond en compositie aantrekkelijk genoeg zijn voor een mooie foto.

Toen ik begon met fotograferen was ik constant ‘op zoek’ naar foto’s. Continu was ik in beweging op zoek naar… een foto. Het resultaat viel meestal tegen. Tegenwoordig bepalen de omstandigheden wat ik ga fotograferen. Is het zonnig, bewolkt, waait het hard en welk moment van de dag. Bewuster een onderwerp kiezen en de daarvoor geschikte lens op de camera schroeven.

Vandaag was het rustig zomerweer en niet al te zonnig. Een ideale middag om op zoek te gaan naar kleine kruipers en vliegers.
Ik ga tussen de wildbloemen en grassen in het park op hurken zitten en kijk rustig om me heen. Al snel zie ik van alles kruipen en vliegen. Ik zit dus op de goeie plek. Nu ga ik op zoek naar het plekje met weinig ruis er omheen en een rustige achtergrond omdat ik het onderwerp op de foto wil hebben met veel ruimte er omheen. Gevonden! Nu maar wachten totdat er een kleine kruiper of vlieger die plek kiest. En ja, je moet soms wat geluk hebben.

In tussentijd kan ik de camera goed instellen en maak al wat foto’s van de plek om de instellingen echt optimaal te krijgen. Zo stel ik alvast het diafragma, ISO en sluitertijd in, aangepast aan de omstandigheden en waarvan ik denk dat ze het resultaat opleveren zoals ik het voor ogen heb. En dan is het wachten en wachten en… bingo! Een soldaatje (rode weekschildkever) komt aanvliegen en gaat op de grasspriet zitten. Hij landt een beetje onhandig en hangt nu aan de grasspriet. Komisch gezicht en maakt me aan het lachen. Snel scherpstellen en maak ik een aantal foto’s van onderaf genomen. Gelukkig heb ik daar even de tijd voor omdat het soldaatje probeert op de grasspriet te komen wat hem moeite en tijd kost. Wat een mazzel heb ik.

Thuis op de computer ben ik blij met de foto’s maar nog niet helemaal tevreden over de compositie. Maar hier kan ik nog wel iets aan doen in de nabewerking in Photoshop.